|
发表于 2009-8-26 14:05:16
|
显示全部楼层
还没听说,是根据以下法律吗?
Praca cudzoziemców bez zezwolenia
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę określa: kto, w jakich sytuacjach i pod jakimi warunkami może liczyć na zatrudnienie w Polsce. Minister Pracy i Polityki Społecznej Anna Kalata podpisała je 30 sierpnia 2006 r. Rozporządzenie weszło w życie 1 września br. ( Dz.U. Nr 156, poz. 1116)
Zwolnieni z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę będą m.in.:
* obywatele Ukrainy, Rosji, Białorusi i Niemiec, zatrudnieni legalnie przez polskiego pracodawcę do prac rolniczych, jednak nie dłużej, niż na trzy miesiące w ciągu pół roku;
* cudzoziemcy spoza UE/EOG (m.in. Ukraińcy) czasowo delegowani przez pracodawcę do wykonania danej usługi;
* absolwenci polskich szkół medycznych, odbywający staże podyplomowe;
* nauczyciele języków obcych, jeśli język, którego uczą jest ich ojczystym;
* studenci, skierowani w ramach współpracy publicznych służb zatrudnienia;
* członkowie zarządów firm z obszaru UE/EOG;
* obywatele Republiki Turcji wraz z rodzinami, którzy mieszkają w Polsce od co najmniej pięciu lat i pracowali legalnie od lat czterech;
* studenci studiów dziennych odbywanych w Polsce, w czasie przerwy wakacyjnej;
* stali korespondenci zagranicznych mediów;
* cudzoziemscy pracownicy naukowi w jednostkach badawczo-rozwojowych; uczestniczący we wdrażaniu systemów uzbrojenia określonych w odrębnych umowach; pracujący na rzecz posłów do parlamentu UE.
Ukraina, Rosja, Białoruś i Niemcy nawiązały już z Polską umowy w zakresie zatrudnienia. Ze względu na bliskie sąsiedztwo wskazane jest, aby obywatele tych państw uzyskali krótkoterminowe uprawnienia do pracy w rolnictwie bez konieczności uzyskiwania specjalnych zezwoleń. Niedobory siły roboczej w gospodarstwach wiejskich, zwłaszcza do prac sezonowych, sygnalizowali polscy rolnicy. Wprowadzenie ułatwień powinno także ograniczyć nielegalne zatrudnienie w „szarej strefie”.
Rozporządzenie nie będzie miało negatywnego wpływu na rynek pracy, ani nie przyniesie zwiększenia wydatków budżetowych. Jego treść została skonsultowana ze związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.
UZASADNIENIE
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę jest wykonaniem delegacji wynikającej z art. 90 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.).
Rozporządzenie określa w szczególności:
1. podmioty zwolnione z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę,
2. sytuacje, w jakich mają zastosowanie przepisy.
W stosunku do obowiązującego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę (Dz. U. Nr 153, poz. 1765, z późn. zm.) rozporządzenie wprowadza następujące zmiany:
1. zwolnieni z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę zostali studenci, jeżeli wykonują pracę w ramach współpracy publicznych służb zatrudnienia. Przepis ten będzie miał zastosowanie, w szczególności, do studentów niemieckich, którzy zamierzają wykonywać pracę w Polsce w ramach polsko – niemieckiego Porozumienia o wzajemnym zatrudnianiu pracowników sezonowych i studentów. Wprowadzenie tego przepisu uważa się za zasadne ponieważ ww. Porozumienie zakłada zasadę wzajemności (co roku na jego podstawie podejmuje pracę w Niemczech około 6 tys. polskich studentów) i skala zjawiska w Polsce jest niewielka (nie wpływa niekorzystnie na rynek pracy),
2. stanowi, iż nie potrzebują zezwolenia na pracę obywatele państw członkowskich Unii Europejskiej, obywatele państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależącego do Unii Europejskiej lub Konfederacji Szwajcarskiej, jeżeli wykonują pracę w zarządach osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą. Obywatel państwa członkowskiego UE zakładający i prowadzący spółkę poprzez pełnienie funkcji w jej zarządzie korzysta z pierwotnej swobody prowadzenia działalności gospodarczej wynikającej bezpośrednio z art. 43 TWE. W celu pełnej realizacji art. 43 TWE nie można wymagać od ww. zezwoleń na pracę. W związku z zasadą bezpośredniego stosowania przepisów TWE regulacja ma charakter „porządkowy”. Analogiczne zasady odnoszą się do obywateli państw EOG nie należących do UE oraz Konfederacji Szwajcarskiej,
3. określa, że nie potrzebują zezwoleń na pracę cudzoziemcy nie posiadający obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej, obywatelstwa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależącego do Unii Europejskiej lub Konfederacji Szwajcarskiej, jeżeli są uprawnieni do przebywania i zatrudnienia w tym państwie i zostali czasowo delegowani do Polski przez swojego pracodawcę celem zrealizowania danej usługi.
Regulacja ta ma na celu uwzględnienie w polskim ustawodawstwie orzeczeń Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości odnoszących się do zakresu stosowania dyrektywy 96/71, w przypadku delegowania pracowników pochodzących z państw trzecich : Rush Portuguesa (C-113/89) i Vander Elst (C-43/93),
4. dopuszcza się do polskiego rynku pracy obywateli Republiki Turcji po upływie czteroletniego okresu wykonywania pracy na postawie zezwolenia na pracę oraz członków rodziny obywatela Republiki Turcji, który wykonuje pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zamieszkują oni na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres minimum pięciu lat. Regulacja ta ma na celu uwzględnienie w polskim ustawodawstwie art. 6 i 7 decyzji nr /80 Rady Stowarzyszenia z dnia 19 września 1980 r.
w sprawie rozwoju stowarzyszenia, które to przepisy dotyczą uprawnienia do podjęcia pracy. Przedmiotowa decyzja wydana została na podstawie Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, podpisanego w dniu 12 września 1963 r. w Ankarze przez Republikę Turcji z jednej strony i przez państwa członkowskie EWG oraz Wspólnotę z drugiej strony (Układ został zawarty, zatwierdzony i ratyfikowany w imieniu tej ostatniej decyzją Rady 64/732/EWG z dnia 23 grudnia 1963 r (Dz. Urz. Z 1964 r., 217, str. 3685),
5. dopuszcza się wykonywanie pracy bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę cudzoziemców, którzy zatrudnieni są jako pracownicy naukowi w podmiotach mających status jednostek badawczo – rozwojowych – zgodnie z ustawą z dnia 25 lipca 1985 r. o jednostkach badawczo – rozwojowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 33, poz. 388 ze zm.). Ze względu na konieczność spełnienia wymogu posiadania określonych kwalifikacji (tytułu naukowego) nie jest zasadne poddawanie ww. grupy reglamentacji administracyjnej,
6. dopuszcza się możliwość wykonywania pracy bez zezwolenia przez lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarki i położne, którzy są absolwentami polskich uczelni lub szkół i realizują obowiązkowe staże podyplomowe,
7. precyzuje się, że nauczycielami języków obcych mogą być cudzoziemcy pod warunkiem, że język którego nauczają jest ich językiem ojczystym,
8. dopuszcza się możliwość wykonywania pracy bez zezwolenia przez nauczycieli języków obcych wykonujących pracę w zakładach kształcenia nauczycieli oraz rozszerza zakres podmiotów, w których mogą wykonywać prace nauczyciele języków obcych, jeżeli język ten jest ich językiem ojczystym,
9. dopuszcza się możliwość wykonywania pracy bez zezwolenia przez cudzoziemców, którzy uczestniczą we wdrażaniu systemów uzbrojenia określonych w odrębnych umowach. Przepis ten ma na celu objęcie regulacją cudzoziemców zaangażowanych w proces wdrożeniowy, który jest ważny dla obronności Rzeczypospolitej Polskiej oraz przyczyni się do zwiększenia operatywności zaangażowanych w proces ekip zagranicznych, co także leży w żywotnym interesie kraju,
10. dopuszcza się możliwość wykonywania pracy przez cudzoziemców na rzecz posłów Parlamentu Europejskiego, w związku z pełnioną funkcją. Zasadność tego przepisu związana jest ze szczególnym charakterem pracy tych osób, co powinna wykluczyć interwencję państwa (np. kierowanie na oferowane miejsce pracy osób przez powiatowe urzędy pracy),
11. dopuszcza się możliwość powierzenia cudzoziemcowi będącemu obywatelem państwa graniczącego z Rzeczypospolitą Polską wykonywania pracy w sektorze rolniczym. Przepis odnosi się do cudzoziemców - obywateli Ukrainy, Rosji, Białorusi i Niemiec, którzy uzyskają uprawnienie do wykonywania pracy w danym sektorze, do 3 miesięcy w ciągu kolejnych 6 miesięcy. Ww. państwa nawiązały z Polską umowy w zakresie zatrudnienia. Z tego względu, jak również ze względu na bliskość geograficzną, zasadne jest aby obywatele tych państw uzyskali uprawnienie do krótkoterminowej pracy w sektorze rolnym. Jak wskazują raporty obywatele „starych” państw członkowskich niechętnie podejmują prace sezonowe w rolnictwie ze względu na uciążliwość takiej pracy, znaczny wysiłek fizyczny oraz niskie zarobki. Problem ten zaczyna też dotykać również polskie rolnictwo, szczególnie sadowników i producentów owoców miękkich. Dlatego też - ze względu na nasilające się interwencje producentów rolnych, którzy sygnalizowali niedobory siły roboczej w gospodarstwach rolnych (wsparte zapytaniami i interpelacjami poselskimi) – wprowadzono przedmiotowy przepis. Jakkolwiek trudno jest oszacować ilu cudzoziemców skorzysta z regulacji można przyjąć, że wprowadzenie ułatwień w zatrudnieniu sezonowym cudzoziemców ograniczy ich zatrudnienie nielegalne. Ponadto, ze względu na niskie zarobki, które można uzyskać w sektorze
rolnym , wprowadzenie przepisu nie powinno spowodować niezadowolenia ze strony polskich pracowników.
Ocena przewidywanych skutków społeczno – gospodarczych wynikających z rozporządzenia (OSR)
Zakres Oceny Skutków Regulacji
Zmiana regulacji w stosunku do przepisów obecnie obowiązujących wynika z konieczności wdrożenia przepisów wspólnotowych oraz z konieczności wprowadzenia regulacji odnoszącej się do sektora rolnego, o której mowa w pkt. 11 uzasadnienia.
Podmioty objęte rozporządzeniem
Regulacje zawarte w projekcie rozporządzenia bezpośrednio dotyczyć będą:
- cudzoziemców zwolnionych z obowiązku posiadania zezwolenia. Regulacje nie spowodują zmian w sytuacji podmiotów, których dotyczą. Rozporządzenie nie będzie miało wpływu na prawa nabyte i w żaden sposób nie będzie ich naruszać.
Skutki wprowadzenia rozporządzenia
- wpływ regulacji na sektor finansów państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Rozporządzenie nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
- wpływ regulacji na rynek pracy
Biorąc pod uwagę nieznaczną skalę zjawiska należy przyjąć, iż rozporządzenie nie będzie miało wpływu na rynek pracy. W odniesieniu do pkt 11 uzasadnienia można przyjąć, że względu na niskie zarobki, które można uzyskać w sektorze rolnym, wprowadzenie przepisu odnoszącego się do cudzoziemców wykonujących prace w sektorze rolnym nie powinno spowodować niezadowolenia ze strony polskich pracowników oraz zwiększenia bezrobocia.
- wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Rozporządzenie nie będzie miało wpływu na segmenty rynku i zakłócać mechanizmów konkurencji. Przedmiotu regulacji nie stanowią bowiem kwestie konkurencji, monopolizacji, prywatyzacji, itp. Regulacje nie zmieniają także istoty funkcjonowania gospodarki oraz zadań i roli przedsiębiorców.
- wpływ rozporządzenia na sytuację i rozwój regionalny
Rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
Projekt rozporządzenia przekazany został do konsultacji międzyresortowych oraz do opinii marszałkom województw i wojewodom.
Projekt rozporządzenia przekazany został do konsultacji następującym partnerom społecznym:
1. Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”,
2. Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych,
3. Business Centre Club,
4. Krajowa Izba Gospodarcza,
5. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych,
6. Konfederacja Pracodawców Polskich,
7. Związek Rzemiosła Polskiego,
8. Forum Związków Zawodowych.
Projekt zamieszczony został także na stronach internetowych resortu.
Wyniki konsultacji społecznych
Uzyskano opinie następujących partnerów społecznych:
1. Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych
2. Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych "Lewiatan",
3. Konfederacji Pracodawców Polskich,
4. Związku Rzemiosła Polskiego.
Zastrzeżenia do projektu zgłosiło jedynie Ogólnopolskie Porozumienia Związków zawodowych. Związek krytycznie ocenił charakter regulacji § 2 pkt 27, która odnosi się do zwolnienia cudzoziemców z wymogu posiadania zezwolenia na pracę w sektorze rolnym. W opinii Związku przepis ten nie wprowadza minimalnych sztandarów dotyczących wynagrodzenia i pracy. Ponadto wspomniana regulacja nie została wprowadzona odpowiednią analizą zapotrzebowania na pracę w sektorze rolnym. Uwagi OPZZ nie zostały uwzględnione z powodu pilności przeprowadzenia prac w rolnictwie.
Podmioty prowadzące działalność lobbingową nie zgłosiły zainteresowania pracami nad projektem w trybie przewidzianym ustawą o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.
Urząd Komitetu Integracji Europejskiej wydał pozytywną opinię odnośnie zgodności projektu z prawem europejskim.
Planuje się, że rozporządzenie wejdzie w życie z dniem ogłoszenia ze względu na konieczność szybkiego wejścia w życie regulacji określonej w § 2 pkt 27 projektu, co nie jest sprzeczne z zasadami demokratycznego państwa prawnego.
TREŚĆ ROZPORZĄDZENIA
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ1)
z dnia 30 sierpnia 2006 r.
w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę
Na podstawie art. 90 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa przypadki, w których powierzenie wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę.
§ 2. Wykonywanie pracy przez cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę jest dopuszczalne w przypadku cudzoziemców:
1) prowadzących szkolenia, biorących udział w stażach zawodowych, pełniących funkcję doradczą, nadzorczą lub wymagającą szczególnych kwalifikacji i umiejętności w programach realizowanych w ramach działań Unii Europejskiej lub innych międzynarodowych programach pomocowych, także w oparciu o pożyczki zaciągnięte przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej;
2) w stosunku do których umowy i porozumienia międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, dopuszczają wykonywanie pracy bez zezwolenia na pracę;
3) będących nauczycielami języków obcych lub prowadzących zajęcia w językach obcych, którzy wykonują pracę w ramach umów i porozumień międzynarodowych, jeżeli potrzeba zatrudnienia cudzoziemca została potwierdzona przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania oraz jeżeli język, którego nauczają jest ich językiem ojczystym;
4) będących nauczycielami języków obcych, którzy wykonują pracę w przedszkolach, szkołach lub placówkach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty lub Ochotniczych Hufcach Pracy, którzy są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, obywatelami państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej, obywatelami Stanów Zjednoczonych Ameryki, Kanady, Związku Australijskiego lub Nowej Zelandii, jeżeli język, którego nauczają jest ich językiem ojczystym;
5) będących nauczycielami języków obcych, którzy wykonują pracę w zakładach kształcenia nauczycieli, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, którzy są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, obywatelami państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej, obywatelami Stanów Zjednoczonych Ameryki, Kanady, Związku Australijskiego lub Nowej Zelandii, jeżeli język, którego nauczają jest ich językiem ojczystym;
6) będących członkami sił zbrojnych lub personelu cywilnego, którzy wykonują pracę w międzynarodowych strukturach wojskowych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub będących cudzoziemcami delegowanymi
do wdrażania programów zbrojeniowych realizowanych na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną;
7) będących stałymi korespondentami zagranicznych środków masowego przekazu wykonujących działalność prasową, radiową, telewizyjną, filmową lub fotograficzną, którym została przyznana, przez ministra właściwego do spraw zagranicznych, akredytacja wydana na wniosek redaktora naczelnego zagranicznej redakcji lub agencji, w której korespondent wykonuje pracę;
8) wykonujących indywidualnie lub w zespołach, trwające do 30 dni w roku kalendarzowym usługi artystyczne, które obejmują działania aktorów, reżyserów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, aktorów cyrkowych, tancerzy lub mimów;
9) wygłaszających, do 30 dni w roku kalendarzowym, okazjonalne wykłady, referaty lub prezentacje o szczególnej wartości naukowej lub artystycznej, jeżeli zachowują miejsce stałego pobytu za granicą;
10) będących sportowcami wykonującymi pracę dla podmiotu mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej polegającą na reprezentowaniu tego podmiotu w trakcie zawodów sportowych, jeżeli praca ma charakter okazjonalny;
11) będących duchownymi, członkami zakonów lub innymi osobami, którzy wykonują pracę w związku z pełnioną funkcją religijną, w kościołach i związkach wyznaniowych oraz krajowych organizacjach międzykościelnych, których status uregulowany jest umową międzynarodową, przepisami o stosunku Państwa do kościoła lub innego związku wyznaniowego lub które działają na podstawie wpisu do rejestru kościołów i innych związków wyznaniowych, ich osobach prawnych lub jednostkach organizacyjnych, a także którzy wykonują pracę w ramach pełnienia funkcji religijnej w innych podmiotach, na podstawie skierowania przez właściwy organ kościoła lub innego związku wyznaniowego albo jego osoby prawnej;
12) będących studentami studiów dziennych odbywanych w Rzeczypospolitej Polskiej – w miesiącach: lipiec, sierpień i wrzesień;
13) będących studentami, którzy wykonują pracę w ramach odbywania staży zawodowych, do których odbywania kierują organizacje będące członkiem międzynarodowych zrzeszeń studentów;
14) będących studentami, którzy wykonują pracę w ramach współpracy publicznych służb zatrudnienia i ich zagranicznych partnerów, jeżeli potrzeba powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy jest potwierdzona przez właściwy organ zatrudnienia;
15) delegowanych do pracy w instytutach kultury państw obcych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na podstawie umów międzynarodowych – pod warunkiem wzajemności;
16) delegowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez pracodawcę zagranicznego, jeżeli zachowują oni miejsce stałego pobytu za granicą, na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, w celu:
a) wykonywania prac montażowych, konserwacyjnych lub naprawy, dostarczonych kompletnych technologicznie urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu, jeżeli pracodawca zagraniczny jest ich producentem,
b) dokonania odbioru zamówionych urządzeń, maszyn, innego sprzętu lub części, wykonanych przez przedsiębiorcę polskiego,
c) przeszkolenia pracowników pracodawcy polskiego będącego odbiorcą urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu, o których mowa w lit. a, w zakresie jego obsługi lub użytkowania,
d) montażu i demontażu stoisk targowych, jak i opieki nad nimi, jeżeli wystawcą jest pracodawca zagraniczny, który deleguje ich w tym celu;
17) będących obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej lub obywatelami państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej lub obywatelami Konfederacji Szwajcarskiej wykonujących pracę w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym lub są spółkami kapitałowymi w organizacji, jeżeli mają one swą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
18) nieposiadających obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub obywatelstwa państwa Europejskego Obszaru Gospodarczego nienależącego do Unii Europejskiej lub obywatelstwa Konfederacji Szwajcarskiej, pełniących funkcję w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym lub są spółkami kapitałowymi w organizacji, jeżeli przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy pobytowej w celu wykonywania pracy i czas ich pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z pełnieniem funkcji - bez względu na liczbę osób prawnych prowadzących działalność gospodarczą, w których funkcja jest pełniona - nie przekracza 30 dni w roku kalendarzowym;
19) nieposiadających obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub obywatelstwa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależącego do Unii Europejskiej lub obywatelstwa Konfederacji Szwajcarskiej, którzy są uprawnieni do przebywania i zatrudnienia na terytorium tego państwa i jednocześnie są zatrudnieni przez pracodawcę mającego siedzibę na terytorium tego państwa oraz zostali czasowo delegowani w celu świadczenia usług przez tego pracodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
20) obywateli Republiki Turcji po upływie czteroletniego okresu legalnego wykonywania pracy w Rzeczypospolitej Polskiej;
21) członków rodziny obywatela Republiki Turcji, który wykonuje pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zamieszkują oni we wspólnocie domowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres minimum pięciu lat;
22) obywateli Republiki Turcji - absolwentów polskich szkół lub uczelni wyższych, którzy są dziećmi obywateli Republiki Turcji wykonujących legalnie pracę w Rzeczypospolitej Polskiej przez okres przynajmniej trzech lat;
23) wykonujących pracę na rzecz posłów do Parlamentu Europejskiego w związku z pełnioną funkcją;
24) wykonujących pracę jako pracownicy naukowi w podmiotach, o których mowa w przepisach o jednostkach badawczo – rozwojowych;
25) będących lekarzami lub lekarzami dentystami - absolwentami polskich uczelni medycznych odbywającymi wymagane staże, na podstawie przepisów w sprawie stażu podyplomowego lekarza i lekarza dentysty;
26) będących pielęgniarkami lub położnymi - absolwentami polskich szkół pielęgniarskich i położnych odbywającymi wymagane staże, na podstawie przepisów w sprawie stażu podyplomowego pielęgniarek i położnych;
27) będących obywatelami państw graniczących z Rzeczpospolitą Polską, jeżeli wykonują oni, przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy w ciągu kolejnych 6 miesięcy, pracę związaną z wykonywaniem działalności określonej w sekcji A, grupie 01.1 - 01.3 Polskiej Klasyfikacji Działalności, która została ustanowiona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz. U. Nr 33, poz. 289 i Nr 165, poz. 1727.), w zakresie:
a) grupy 01.1 - uprawy rolne; ogrodnictwo, włączając warzywnictwo,
b) grupy 01.2 - chów i hodowla zwierząt,
c) grupy 01.3 - uprawy rolne połączone z chowem i hodowlą zwierząt (działalność mieszana).
§ 3. Cudzoziemcy wykonujący pracę na podstawie dotychczasowych przepisów, do których nie mają zastosowania przepisy niniejszego rozporządzenia, mogą kontynuować pracę bez zezwolenia przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.3)
Minister Pracy i Polityki Społecznej
1) Minister Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej – praca, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 131, poz. 914).
2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 64, poz. 565, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462 i Nr 267, poz. 2257 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 104, poz. 708 i 711.
3) Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2001 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę (Dz. U. Nr 153, poz. 1765 oraz z 2004 r. Nr 27, poz. 238) zachowane w mocy na podstawie art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001, Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 64, poz. 564, Nr 94, poz. 788, Nr 164, poz. 1366, Nr 175, poz. 1462 i Nr 267, poz. 2257 oraz z 2006 r. Nr 94, poz. 651, Nr 104, poz. 708 i 711).
Źródło: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej |
|